Święto Wojska Polskiego –
święto państwowe
Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej
, obchodzone
15 sierpnia
na pamiątkę zwycięskiej
bitwy warszawskiej
w
1920
, stoczonej w czasie
wojny polsko-bolszewickiej
. Wprowadzone ustawą
Sejmu
z
30 lipca
1992
r. (
Dz. U. z 1992 r. Nr 60, poz. 303
), obowiązującą od
13 sierpnia
1992
r. Święto to przypada w
dzień ustawowo wolny od pracy
, ponieważ
15 sierpnia
jest również liturgicznym świętem
Wniebowzięcia Matki Bożej
, dla którego ustawodawca wprowadził wolne.
Historia
Wojsko Polskie
od początku uzyskania niepodległości przez państwo polskie w
1918
roku w znakach, nazwach, ceremoniale i wewnętrznej strukturze podkreślało swój historyczny rodowód i swą tradycję, rozumianą jako trwanie państwa oraz ciągłość istnienia jego zbrojnego ramienia.
Kultywowanie tradycji oręża polskiego było jednym z istotnych czynników integrujących armię oraz umacniało jego więzi ze społeczeństwem. Szczególnym tego przykładem były święta wojskowe, uroczyście obchodzone w armii
II Rzeczypospolitej
. Do tych tradycji nawiązują obecnie
żołnierze
Wojska Polskiego
.
W okresie
II Rzeczypospolitej
Święto Żołnierza obchodzono dla upamiętnienia
walk w obronie Ojczyzny
toczonych w
1920
roku. Wybrano dzień
15 sierpnia
, gdyż w tym dniu w
1920
roku w godzinach nocnych pierwsze oddziały 21 Dywizji Górskiej rozpoczęły forsowanie
Wieprza
pod
Kockiem
. Rozpoczęto w ten sposób słynną kontrofensywę, w wyniku której rozbito wojska rosyjskiego Frontu Zachodniego pod dowództwem
Michaiła Tuchaczewskiego
.
Ustanowienie Święta Żołnierza sankcjonował prawnie rozkaz
Ministra Spraw Wojskowych
gen. broni
Stanisława Szeptyckiego
nr 126 z dnia
4 sierpnia
1923
roku. Podano w nim:
|
W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest
żołnierz
. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały
bolszewickiej
pod
Warszawą
święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość
Polski
. |
Święto Żołnierza nie zostało nigdy anulowane żadnym aktem prawnym. Obchodzono je uroczyście w okresie
II wojny światowej
w
Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie
i w
Wojsku Polskim
do
1947
roku. W następnych latach zaniechano jego obchodów i ustanowiono
Dzień Wojska Polskiego
(
12 października
) - upamiętniając w ten sposób
chrzest bojowy
1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki
pod
Lenino
. Jednak ten czyn zbrojny był jednym z wielu epizodów na szlaku bojowym żołnierzy polskich w latach
II wojny światowej
. Dla wielu
Polaków
nie był on akceptowany ze względów moralnych i politycznych. W środowiskach wojskowych i w kręgach
kombatanckich
, w tym również na forum
Sejmu
, wskazywano na potrzebę ustanowienia Dnia Wojska Polskiego w terminie akceptowanym przez
Siły Zbrojne
i cały naród. W latach
1990
-
1992
Święto obchodzono w dniu
3 maja
, w rocznicę uchwalenia
Konstytucji 3 maja
.
Ustawa
sejmowa
z dnia
30 lipca
1992
roku przywróciła obchody Święto Wojska Polskiego w dniu
15 sierpnia
. Tegoż roku po raz pierwszy w dniu
15 sierpnia
odbyły się centralne uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego przed
Grobem Nieznanego Żołnierza
w
Warszawie
.
Obchody
Corocznie
15 sierpnia
odbywają się we wszystkich
kościołach polowych
w
Polsce
uroczyste
Msze Święte
w intencji poległych na polu chwały. Na cmentarzach pamięć żołnierzy czci Apel Poległych, natomiast przed
Grobem Nieznanego Żołnierza
w
Warszawie
odprawiana jest z udziałem Najwyższych Władz Państwowych Honorowa Zmiana Warty.
15 sierpnia
2007
, pierwszy raz w powojennej historii
Polski
(ostatnia tak duża defilada, odbyła się w
1974
roku za rządów
I sekretarza KC PZPR
Edwarda Gierka
[1])
defilada
nawiązująca do tradycji
II Rzeczypospolitej
. Około stu pojazdów i tysiąca żołnierzy (w tym reprezentacyjny
pododdział
francuski
) przedefilowało
warszawskimi
Alejami Ujazdowskimi
. Nad trasą defilady przelatywały samoloty i śmigłowce. Paradzie przyglądały się tysiące widzów, zapełniających trasę i boczne uliczki. Uroczystości rozpoczęły się od przeglądu oddziałów, którego dokonał
prezydent
Lech Kaczyński
, jadąc w odkrytym samochodzie terenowym
Land Rover Defender
. Prezydent przed
Belwederem
odbierał również defiladę[1][2]. Koszt defilady w
2007
roku szacowany jest od 600 000 zł do 1 000 000 zł[3].
Galeria
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1
Defilada, jakiej stolica nie widziała
, Grzegorz Lisicki, Dominika Olszewska,
Gazeta Wyborcza
,
15 sierpnia
2007
- ↑
Wielka defilada Wojska Polskiego w stolicy
, wp.pl, Środa, 15 sierpnia 2007
- ↑
Szczygło: Defilada kosztowała milion złotych
, gazeta.pl, 16 sierpnia 2007